Jambo! - Reisverslag uit Kitui, Kenia van Laura Kranenburg - WaarBenJij.nu Jambo! - Reisverslag uit Kitui, Kenia van Laura Kranenburg - WaarBenJij.nu

Jambo!

Door: Lau

Blijf op de hoogte en volg Laura

11 September 2010 | Kenia, Kitui

Hallo allemaal!

Hier weer een blog van mij. Door gebrek aan tijd en internet heeft het even geduurd, maar dat houdt wel in dat ik weer veel te vertellen heb. Woensdag zijn we eindelijk naar Kitui vertrokken. Ik had die nacht weinig geslapen, dus tijdens deze 4 uur durende rit heb ik af en toe mijn ogen dicht gedaan. Dit heb ik zo min mogelijk gedaan, want er was van alles te zien! We kwamen kamelen, struisvogels, prachtige koeien en geiten (echt veel mooier dan in Nederland), straatverkopers en mooie natuur tegen. We keken onze ogen uit. Daarnaast was het alweer een bumpy ride, dus slapen was sowieso lastig. Eenmaal in Kitui aangekomen waren we allemaal loom van de rit en de hitte (je merkt het warmteverschil tussen Nairobi en Kitui duidelijk). We hadden allemaal zin om ons huisje te bekijken en de koffers uit te pakken, maar toen ik met mijn roommates (Sandra, Maarten, Stijn en Leslie) naar binnen liep stonden daar tot onze grote verrassing onze buddies (Keniase studenten waar wij mee samen werken) op ons te wachten om met ons te gaan lunchen! Dus na het dumpen van de koffers gingen we meteen op pad naar de Parkside. Dit was ongeveer 20 minuten lopen, niet zo heel ver lopen dus, maar in de hitte toch wel erg vermoeiend. Ook als je je bedenkt dat de wegen totaal niet handig zijn (lees: kuilen en hobbels in de weg, berg op en berg weer af en om de haverklap een motor of auto die je bijna voor de sokken rijdt). Ook werden we continu aangestaard en werd er regelmatig ‘Mzungu’ naar ons geroepen, wat Blanke betekent. Dit was toch wel erg wennen allemaal! Ik keek tijdens de wandeling dan ook mijn ogen uit; alles is zo anders. Er zijn bijna geen winkels, maar voornamelijk kraampjes of mensen die doodleuk midden op de stoep zitten met fruit of kleding. Daarnaast zijn de ‘wegen’ erg zanderig en ligt er overal troep. Ook razen de auto –en motormobilisten als gekken over de weg, het lijkt net of ze geen rem hebben. Mijn buddies merkten op dat ze me een beetje stil vonden, maar vind je het gek? Ik was hartstikke moe en overrompeld door alle nieuwe indrukken. Bij de parkside hebben we na ongeveer 3 kwartier wachten geluncht met kip en patat en zijn daarna naar SASOL (de partnerorganisatie van Edukans) vertrokken. Hier kregen we een warm welkom. We werden rondgeleid en ik heb weer een hoop nieuwe namen gehoord; erg vriendelijk allemaal. Na deze rondleiding hebben we boodschappen gedaan in de lokale supermarkt. Het was tandjesdruk! En iedereen is voor zichzelf bezig en houdt geen rekening met anderen, dat is wel lastig. Het aanbod in de supermarkt is vrij groot, we hebben zelfs een soort van pindakaas kunnen kopen! Die avond hebben we lekker op een van de slaapkamers gekletst, tijdschriftjes gelezen en muziek geluisterd en zijn we op tijd gaan slapen.

De volgende dag stonden om 9 uur de buddies op de stoep. Na een voedzaam ontbijt van naar Danoontje smakende aardbeienyoghurt (door mij ontdekt!) zijn we naar SASOL vertrokken. Vanuit SASOL zijn we naar de stad gegaan, waar de buddies ons de rest hebben laten zien. We hebben de ziekenhuizen, kerken, verschillende hotels, de markt en het zwembad gezien. Het zwembad zag er nog best aardig uit, dus misschien dat we morgen een bezoekje gaan brengen. Op de markt was het super druk en weer werden we aangestaard. Ik had een rok die net boven mijn knieën kwam aan en vroeg aan mijn buddies of dat wel kon, anders zou ik mijn legging wel aantrekken. Zij zeiden dat ik er keurig uit zag, maar toch was er een vrouw die afkeurend naar mij schreeuwde en naar mijn benen wees. Dat was wel een beetje ongemakkelijk. Gelukkig vertelden mijn buddies dat er maar weinig mensen zijn die daar een probleem mee hebben en dat de meesten begrijpen dat wij Nederlanders het gewoon heet hebben als het 33 graden is en daarnaast gewend zijn alles te dragen wat we willen. Aan het einde van de markt kwam er een hele vieze, enge man op Maarten af. Hij wilde hem een hand geven en Maarten gaf hem dus maar een hand (ik was alweer aan het zoeken naar desinfecterende handzeep). Daarna rende hij opeens achter mij aan! Dat was echt heel erg schrikken, maar gelukkig hebben de buddies hem weggejaagd. Deze man zat duidelijk helemaal onder de drugs en ze vertelden dat ’s avonds heel veel van dit soort mensen over straat lopen. ’s Avonds toch maar zo weinig mogelijk naar de stad gaan! ’s Avonds kwamen de anderen van de ‘Kitui-groep’ en de mensen die in het veld aan het werk zijn langs om te eten. Dat was echt ontzettend gezellig. De mensen in het veld hebben niet eens stromend water, geen stroom en een gat in de grond om je behoefte in te doen. Dat is wel echt bizar! Vergeleken met ons maken zij het echte Kenia mee. Eigenlijk vind ik het ook wel jammer dat wij het zo ‘luxe’ hebben, maar goed, mij hoor je toch echt niet klagen als ik ’s ochtends gewoon mijn koude douche kan nemen.
De volgende dag werden we om 9 uur bij SASOL verwacht. Daar hebben we kort met onze buddies de opdracht besproken. Daarna zijn Sandra en ik met een buddy naar de stad gegaan om simkaarten en dongels te kopen. Het duurde ongeveer drie kwartier voordat die man klaar was, maar goed, dan heb je ook wat. Daarna hebben we wat boodschappen gedaan en zijn we naar huis gegaan om te douchen. Tot onze verrassing kwamen opeens Corné en Desiree het hek binnen! Zij zijn ook zo’n 6 kilometer verderop in het veld aan het werk en zijn voor het weekend in de stad. Het was heel leuk om hun weer te zien aangezien we met de voorbereidingsdagen veel met hun zijn opgetrokken. We hebben afgesproken om vanavond bij Bavaria te gaan eten en daarna te gaan stappen bij Riverside. Verhalen hierover volgen nog ;). Helaas moesten wij weer snel naar SASOL om de opdracht met de stagebegeleider te bespreken, maar goed, je moet prioriteiten stellen he. Bij deze bespreking kwamen we er trouwens achter dat de buddies het Plan Of Work niet eens gelezen hadden en zelf een heel ander idee hadden. Daarnaast kwamen ze niet erg gemotiveerd over, dus dat wordt nog wat! Wel een leuke uitdaging om te proberen ook hen enthousiast te maken. Na deze bespreking zijn we weer naar huis gegaan, waarna ik met Maarten en Stijn naar de stad ben gegaan om boodschappen te doen. Het was al erg donker en dat maakt de stad gelijke een stuk onveiliger! Het was pas half 8, maar toch liepen er allerlei ongure types over straat. Ik ben blij dat ik met twee mannen was.. Weer thuis hebben Maarten en ik superlekkere cheddar/bacon-burgers gemaakt die goed in de smaak vielen! Na het eten hebben we nog even buiten gezeten, een film gekeken en zijn we rond 1 uur gaan slapen.

Vandaag zijn we lekker vrij! Het is nu half 1 en ik loop nog steeds in m’n pyjama! We gaan zo lekker een potje voetballen en naar de stad om nog wat spullen te halen (o.a. nieuwe pannen!!) en vanavond lekker uit! Wordt vervolgd!
O ja, als je mijn huisje wilt zien moet je even op Youtube zoeken op de trefwoorden ‘house in Kitui’, echt een leuk filmpje, gemaakt door onze huisclown (Stijn). En ik heb trouwens een nieuw Keniaans nummer mocht je willen bellen of smsen: 0717408049.

Kus!

O ja, als je hier in het openbaar rookt ben je een hoer, hoorde ik gisteren pas..

  • 12 September 2010 - 13:43

    Jet:

    He Mzungu!!

    Heb genoten van je verhalen!! Ik ben blij dat je het zo naar je zin hebt en dat je lekker kunt genieten van de 'luxe' van een koude douche in Kenia..
    Ik ben erg benieuwd hoe je gisteravond het nachtleven van Kenia hebt ervaren,hopelijk geen enge mannen tegengekomen op straat?
    Wel gek inderdaad dat je nu moet gaat letten op het dragen van rokken op straat. Ik kijk nu al uit naar je volgende verhaal!!

    ENJOY!!

    Liefs Jet

  • 12 September 2010 - 17:57

    Agnes:

    Ha Laura,
    Wat spannend om te lezen !
    Ideetje: een hele dunne broek dragen ,wanneer je de mensen niet al te erg van de Nederlandse kledinggewoonten wilt laten schrikken.
    Het filmpje van het huis heb ik nog niet gevonden. Ik ben alweer benieuwd naar de volgende verhalen ,heel leuk Dag Laura liefs van Agnes

  • 12 September 2010 - 18:48

    Renske:

    Leuk om je verhaal te lezen en ik heb het filmpje op Youtube ook gezien. Het is best een mooi huisje voor afrikaanse begrippen. Veel plezier en geniet ervan (vooral van de koude douche:-))

  • 12 September 2010 - 20:15

    Jaap:

    He Lau

    leuk dat je het naar je zin hebt. pas wel op 's avonds, he.

    veel liefs van je broer

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Kenia, Kitui

Lau in Kenia

Recente Reisverslagen:

28 November 2010

Het weeshuis

26 November 2010

Afscheid van de boys en een communicatietraining

22 November 2010

Eindelijk weer een verhaal

05 November 2010

Film Frans slachten online!

02 November 2010

Weekenje Nairobi
Laura

Hoi allemaal! Leuk dat jullie een kijkje komen nemen op mijn waarbenjij.nu. Momenteel bivakkeer ik, samen met Sandra, in Kitui voor onze opleiding Communicatie. Met de organisatie Edukans zijn wij naar Kenia vertrokken om een helpende hand te bieden aan het realiseren van een betere toekomst voor kinderen in ontwikkelingslanden. Met onze studie Communicatie zijn wij meer een tussenschakel in het proces. Zo gaan wij onderzoeken hoe we de samenwerking tussen Nederlandse en Keniase studenten efficiënter kunnen maken zodat in de toekomst betere eindresultaten gecreëerd kunnen worden. Daarnaast gaan wij een aantal sectorbeschrijvingen van andere deelnemende opleidingen schrijven, om toekomstige studenten die geïnteresseerd zijn in een stage bij Edukans van alle informatie te voorzien die zijn nodig hebben. Ten slotte gaan wij diverse columns/reisverhalen schrijven voor o.a. de website van Edukans zelf en de website Move your world. Edukans werkt aan twee milleniumdoelen van de Verenigde Naties: - In 2015 moeten alle kinderen in alle landen, zowel jongens als meisjes, de mogelijkheid hebben volledig basisonderwijs te doorlopen; - Wegwerken van ongelijkheid tussen jongens en meisjes in het basis en voortgezet onderwijs, uiterlijk in 2015 op alle onderwijsniveaus. Er is natuurlijk geld nodig om deze mooie doelen te bereiken. Aarzel daarom niet en stort een bijdrage op rekeningnummer 42 80 34 357 t.n.v. Edukans Ex-change in Amersfoort onder vermelding van Laura Kranenburg T188. Ik kan garanderen dat de organisatie dit geld goed besteedt! En ten slotte, ik zou het erg leuk vinden als jullie af en toe een berichtje achterlaten! X Lau

Actief sinds 01 Sept. 2010
Verslag gelezen: 129
Totaal aantal bezoekers 13702

Voorgaande reizen:

06 September 2010 - 20 December 2010

Lau in Kenia

Landen bezocht: