Aan het werk!

Hoi lieve allemaal,

Ik heb lang niet van me laten horen, maar door de drukte, de stroomuitval en omdat Safaricom plat lag was het allemaal een beetje moeilijker dan normaal. Ik ben net begonnen aan mijn tweede werkweek en tot nu toe bevalt het heel goed! In het begin wat moeizaam door onduidelijkheden in de opdracht en trage opgangkoming in de communicatie met de buddies. Wel een leuke uitdaging om deze struikelblokken op te lossen en dit is tot nu toe aardig gelukt! De brochure over de ICT afdeling is qua inhoud zo goed als af, we hebben twee columns geschreven (een over de activiteiten van de partnerorganisatie SaSol en een over de eerste indrukken van Kitui door de ogen van een Muzungu). Daarnaast gaan we volgende week voor drie dagen het veld in om onderzoek te doen bij o.a. de zanddambouwers! Hier heb ik echt veel zin in, want dan gaan we echt back to basics de rimboe in.

In Kitui is het ook geweldig; de kinderen zijn echt heel leuk en lief. Wanneer we langs een school lopen komen ze allemaal voor het hek staan en vragen ze: how are you? Of wanneer we op straat lopen en we komen er een paar tegen, echt heel leuk. Sommigen (de kleinsten) krijgen enorme ogen van verbazing als ze ons zien en beginnen dan of heel stralend te lachen of keihard te huilen van angst, dat is wel zielig. We hebben ook een nieuwe conversatietechniek bedacht: als kinderen how are you? zeggen, zeggen wij: Poah, Mambo? Dat is Swahili voor: goed en met jou? Of ze vinden het heel leuk of ze zijn stomverbaasd omdat ze blanke mensen Swahili horen spreken, haha. Niet afgelopen weekend maar het weekend daarvoor hebben we ook met een stel kindjes gevoetbald. We gingen namelijk met een stuk of 8 jongens en dan Sandra en ik voetballen. Onderweg naar het veld vroegen we aan elk kind dat we tegenkwamen of ze mee wilden doen. Die kinderen vonden het prachtig! Ze zijn ontzettend fanatiek, maar moeten nog wel leren samenwerken, haha. Ik ging als keeper bij de Keniase jongetjes in het team, en iedere keer als zij scoorden of als ik een bal tegehield kwamen ze naar mij toegered voor een high five, echt heel leuk en schattig!

Naast dat zijn we trouwens, om even een heel ander onderwerp aan te snijden, van het lunchen buiten de deur afgestapt. Dat warme eten in de vorm van ugali (rijst met saus), chapati (hartige pannenkoeken), samosa's (vlees met een krokant jasje) of gewoon beef stew of kip met frietjes blijkt toch niet echt goed voor de maag te zijn. We houden het voorlopig maar zo vaak mogelijk op een paar Hollandse boterhammen met ham of pindakaas thuis. Erg jammer vind ik zelf, maar wel beter voor onze tere maagjes! Voorderest zijn we veel in de stad te vinden om boodschappen te doen, over de markt te struinen of gewoon ergens een sapje te drinken (ze hebben hier heerlijke passievruchtsap!). Ook voor het avondeten zijn we regelmatig in de stad te vinden, omdat dit goedkoper is dan de supermarkt en daarnaast is het natuurlijk veel leuker om Afrikaans te eten. In de supermarkt gaat het er bijna hetzelfde aan toe als in Nederland, behalve dan dat de boodschappen gratis (we weten nog steeds niet of we dan fooi moeten geven) voor je worden ingepakt. Hoe handig!! Op de markt is het andere koek: daar hebben ze 3 verschillende prijzen, namelijk voor lokale inwoners, voor mzungus en voor mzungus die er rijk uit zien. Helaas ben ik echt heel slecht in afdingen omdat die mensen er vaak een beetje zielig uitzien en omdat je als je in de derde categorie valt nog steeds een lage prijs betaald. Heel zwak van mij, maar ach, het blijft altijd een stuk goedkoper dan in de supermarkt en het aanbod is veel gevarieerder, hoewel we van de meeste dingen echt geen idee hebben wat het is en het daardoor vaak niet aandurven om het te kopen, laat staan klaar te maken. Gelukkig spreekt vrijwel iedereen hier vloeiend Engels en zijn ze heel behulpzaam dus redden we ons wel met alles!

Nog even over SaSol; in het begin wist ik niet zo goed wat ik van de organisatie moest denken. Onze begeleidster en wij begrepen elkaar niet zo goed vanwege misvattingen in de opdracht en daarnaast moesten we overal verantwoording over afleggen, terwijl ik persoonlijk veel liever gewoon mijn gang ga en iets inlever als het af is. Vrijdag hadden we hier een gesprek over en sindsdien gaat het veel beter. Daarnaast hadden we vrijdag een meeting met alle stagiairs en het management van SaSol. We moesten allemaal per groep presenteren wat onze opdracht inhoudt, wat we tot nu toe hebben gedaan, hoe we Kitui vinden etc. Echt heel leuk om te horen wat iedereen doet! Sommigen hebben echt goede opdrachten, zoals het realiseren van fair trade bij boeren, het ontwikkelen van een milieuvriendelijkere manier om afval te verbranden of het bouwen van een servicedesk voor scholen in de omgeving, zodat zij veel makkelijker met computers om kunnen gaan. Echt, ik zie nu al dat het overgemaakte geld super goed besteed wordt (nogmaals bedankt allemaal!!). Na deze presentatie heeft Mutinda, de CEO van SaSol, een speech gehouden over de organisatie en waar zij voor staat. Echt heel mooi om te horen met hoeveel passie deze man over zijn werk praat. Na deze meeting gingen we met zijn allen Afrikaans eten: Chapati, rijst, kip en een ondefinieerbaar saladeachtig goedje (heel lekker in combinatie met de chapati!). Na deze meeting gingen we met de andere compound naar onze compound toe om ons klaar te maken voor, jawel, een tweede poging stappen (wij blijven ook maar studenten!). Deze keer gingen we naar Riverside en de avodn was een groot succes! Dit is een veel nettere tent waar heerlijke Kamba en Reggaemuziek gedraaid werd. We hebben heel veel tijd op de dansvloer doorgebracht. We hebben met Keniane gedanst en allerlei dansjes van hun geleerd, echt heel leuk en soms praktisch onmogelijk omdat deze mensen echt heel lenig zijn! Op onze beurt hebben wij hun de 'bowling-, ramenwas-, afdroog- en grasmaaidans' geleerd. Dit was voor zowel ons als de Kenianen echt hilarisch. Al met al was het een topavond! We merken wel dat we nog erg moeten wennen aan het leven dichtbij de evenaar en hoger boven de zeespiegel (er is ons door meerdere mensen verteld dat dit heel veel energie vreet), want we lagen om 1 uur al doodmoe in onze bedjes. Doordeweeks ben in het zelfs om 21.00 u zelfs al zat (20.00 u in Nederland!) Dus al met al maak ik gezonde, lange nachten. Het weer valt trouwens ook wel mee! Ik had gedacht dat het hier heel warm zou zijn, maar het valt heel erg mee. Tot een uur of 2 is het meestal vrij bewolkt en daarna begint de zon lekker te schijnen. Gevoelstemperatuur is meestal ongeveer 25 graden, hoewel het 's middags soms wel als 10 graden warmer aanvoelt en dan heb ik wel spijt dat ik mijn lange spijkerbroek heb aangetrokken als ik door de stad loop!

Nou, ik weet dat dit een heel onsamenhangend verhaal is, maar ik had weer heel veel te vertellen en daarnaast heb ik net een heel lange column geschreven waardoor mijn schrijf een beetje op is. O ja, en zondag gaan we naar de Nzambani Rock. Dat is een enorme steen (omtrek van 7 kilometer) vanaf waar je heel mooi uitzicht schijnt te hebben. Daar gaan we lekker picknicken. Als je 7 rondjes om de steen heen loopt verander je van geslacht, dus als ik mijn vader's genen heb (49 kilometer over een berg is niet niks!!) heet ik misschien vanaf zondag Laurens..

Liefs vanuit Kitui!